Scharpoord

Scharpoord is één van de mooiste Vlaamse voorbeelden van de functionalistische architectuur en werd gerealiseerd tussen de jaren 1970-1974. Architect professor Paul Felix (Oostende) is bekend van onder meer het ziekenhuiscomplex ‘Gasthuisberg’ te Leuven, de Provinciale Bibliotheek te Hasselt (1973), het vormingscentrum ‘Destelheide’ te Dworp (1976) en vooral het Clarissenklooster te Mariakerke bij Oostende (1957), dat in 2001 werd geklasseerd als monument. De verschillende nieuw gerealiseerde aanbouwen (1995, 2002, 2005) en de interne renovatie zijn van de hand van zijn zoon arch. ir. Marc Felix (Felix - Glorieux, Oostende). De totaal nieuwe tuin - en omgevingsaanleg is een realisatie van landschapsarchitect Paul Deroose (Jabbeke).

Het gebouwencomplex (ca.30.000m³) toont aan hoe oudere en hedendaagse architectuur naadloos op elkaar kunnen aansluiten en toch elk hun eigen kwaliteiten en présence blijven behouden.

Het gebouw omvat een technisch volledig uitgeruste schouwburg met toneeltoren (426 zetels), twee tentoonstellingruimten (1500 m²), de Openbare Bibliotheek, 10 vergader- & cursuslokalen waaronder 2 danszalen en technische, administratie- & onthaalruimten.

Het recent gebouwde “Cafécultuur” (2002) in de Scharpoordtuin (20.000m²) bevat een uniek lichtkunstwerk van Ingo Maurer (D), dat tegelijk de verlichting van de publieksruimte voor zijn rekening neemt.

Het Scharpoordcomplex is een rustgevende groene long op enkele honderden meters van de zeedijk en van de drukke winkelstraten van het stadscentrum.

Wat betekent 'Scharpoord' eigenlijk:

'Scarport' (1290) verwijst naar Scherp + oord = aanwassende grond. Dit was de vooruitstekende landtong ten noorden van de Knok. Scharpoord is in de tweede helft van de 14° eeuw met duinenzand overdekt. Deze gewezen aanwas ligt rond het zuideinde van de huidige Meerlaan. (COORNAERT, M. Knokke en het Zwin, Lannoo, Tielt, 1974, p 407)