Op 11 oktober 1975 stapten Yvan Geens en Marcella Backman in het huwelijksbootje. Op zaterdagavond 13 september 2025 kregen ze in de Sint-Niklaaszaal in Westkapelle een verrassingsfeest voorgeschoteld in aanwezigheid van burgemeester Cathy Coudyser en schepenen Bert De Brabandere, Fabienne Maes en Yves Merlevede. (foto's Flor Stein)
Yvan (Vanny of bompa) en Marcella (Cella of bomma) leerden elkaar kennen in de YMCA (jeugdbeweging Antwerpen) waar ze samen in leiding stonden. Vanny denkt dat hij Cella veroverd heeft door haar speels met de tuinslang nat te spuiten. In 1975 trouwden ze en op 13 januari 1978 werd dochter Ann geboren. Ze woonden toen in Hoboken in de Marie Henriettalei. Op 16 december 1979 werd Mieke geboren. Yvan hoopte altijd op een jongen (Balthazar). Op 23 februari 1984 werd de derde dochter Leen geboren, helaas voor Yvan. Na de kinderen groeide bij Yvan de hoop op kleinzonen. Maar ook hier helaas geen Balthazar. Eerst werd Gloria geboren (2005) gevolgd door Stella in 2008, gevolgd door Renée 2015 en tot slot Cézanne in 2018.
Marcella startte haar carrière in het dovenonderwijs en startte het Jongelinckxhof in Antwerpen mee op. Yvan startte als landmeter bij het kadaster, niet zijn lievelingsjob maar zo konden ze gaan samenwonen. Na veel bijscholingen, lesgeven met passie en een kleine 10 jaar later besloot Marcella het onderwijs achter zich te laten om samen met Yvan, die als zelfstandige in bijberoep was gestart, de sprong te wagen om volledig zelfstandige te worden. Cella werd gepromoveerd tot secretaresse, personal planner en boekhoudster. Een job die ze niet graag deed maar wel met veel liefde voor Yvan uitvoerde. Wie dacht dat je al die jaren al een mailtje kreeg van Yvan, wel bij deze is dit een echte onthulling want nog steeds neemt Marcella dit op zich. Tenzij je een kort, bondig en cryptische mail krijgt… dan is de kans groot dat het een Yvan-bericht is. De grote droom van Vanny, zelfstandig schatter en landmeter zijn, heeft hij samen met Cella waargemaakt. Ze hebben tot het einde van hun carrière samengewerkt. Voor Vanny was werken een hobby die hij graag deed. Ze hebben dat al die jaren samen goed gedaan: samenwerken, overdag tussen schattingen door in de wagen bellen en ‘s avonds elkaar terugvinden.
Daarnaast had Cella de politieke uitlaatklep. In Aartselaar was ze jarenlang actief in de CD&V. Vanny en Cella speelden jaren badminton, vooral aan de “derde” helft beleefden ze veel plezier. Met jarenlange vriendschappen als gevolg. Toen de kinderen uit huis waren hebben ze gekozen om verre reizen te maken naar onder meer Brazilië, Mexico, Vietnam, Namibië en Zimbabwe. Om hun 70ste verjaardag te vieren namen ze hun kinderen en kleinkinderen mee op een prachtige reis naar Namibië. Later werd ook de 71e verjaardag gevierd in Angola.
Al meer dan 25 jaar vertoeven Vanny en Cella aan zee. Ze startten in de Paul Parmentierlaan op een bescheiden dakstudio waar de terrassen vol zon even groot waren als de binnenzijde. Ze hadden er zelfs een strandcabine neergepoot met de blauw-witte kleuren van het Albertstrand. Later verhuisden ze naar de voorzijde, volgens iemand in ‘t zijstraatje van de dijk (maar dit laatste is blijkbaar een mopje dat alleen insiders snappen). Ze vertoeven graag aan de kust. Het koppel ging geleidelijk aan meer aan zee wonen en had een buitenverblijf in Antwerpen om zo toch nog de kinderen en kleinkinderen regelmatig te zien.
Cella voelde in Knokke-Heist opnieuw haar politieke kriebels kietelen en sloot zich aan bij de lokale CD&V-afdeling. Hiernaast engageerde ze zich ook bij de Soroptimisten. Sinds ze aan zee wonen, gaat Vanny degelijks trainen en duwt hij vlot 100 kg met de leggpress. Hij heeft zich hier een weg gebaand en kent zowaar heel het sportcentrum. Dagelijks gaat hij hier ook naar de kine en wekelijks waagt hij zich ook aan een zwempartij. Vanny houdt van fietsen, als een echte Schumi, scheurt hij door Knokke-Heist. Sinds als die jaren hebben ze ook een cabine op het Albertstrand, genaamd Vanny met dank aan Emmy en Sammy. Samen met de andere bomma’s en een heel leger kleinkinderen vertoeft Marcella ook graag op strand. Yvan houdt van de zee maar niet zozeer van het zand tussen zijn tenen en heeft na enkele jaren zijn best doen, de binnenzijde van de cabine gewisseld voor de strandbar waar hij liefst ook met zijn voeten omhoog zit.