Op 9 november 1960 werden Julien Mattheeuws en Denise Schoonbaert door schepen Robert De Corte in het stadhuis van Heist officieel in de echt verbonden. Op zondag 23 november 2025 vierde het koppel hun briljanten huwelijksjubileum. Burgemeester Cathy Coudyser en schepen Fabienne Maes woonden dit gezellige feestje bij en brachten er namens het gemeentebestuur en het Koninklijk Paleis de welgemeende felicitaties over. De jubilarissen ontvingen er een mand met lekkernijen van Oxfam en een medaillon van het koningspaar. Het koppel heeft zes kinderen: Edwin (+), Fabienne, Stefan, Geert, Koen en Wim. Denise en Julien hebben 20 kleinkinderen (waarvan 2 helaas overleden vanwege een zeldzame ziekte) en intussen ook 12 achterkleinkinderen.
Denise is oorspronkelijk van Den Hoorn bij Moerkerke waar ze zich o.a. ontfermde over haar jongere broer André. Die komt trouwens wekelijks nog altijd een 3-tal keer op bezoek. Haar vader was een handelaar in varkens. Eens in Heist beland, baatte de moeder van Denise op de Bolle de drogisterij Franco-Belge uit. Na haar schooltijd was Denise o.a. verkoopster en dienster in de horeca. De beste herinneringen heeft ze aan haar tijd in hotel Norfolk van de familie Gaelens in de Elizabetlaan waar ze samen met haar vriendin Magda Lievens aan de slag was. Met de uitbreiding van hun kroost werd Denise fulltime huisvrouw, veelzijdig kompas voor kinderen en kleinkinderen.
De eerste job van de kleine Julien na de schoolbanken was als liftboy, eerst in hotel Mille Colonnes in de Lippenslaan en later in hotel St.- Moritz. Als 16-jarige ging hij aan de slag in de beenhouwerij van Gustje Stroo in de Sebastiaan Nachtegaelestraat. Een carrière in het vlees was niet direct wat vader Kamiel in gedachten had en Julien verkaste naar de wasserij van Vanhecke, quasi naast de deur. De volgende stop was echter weer in de vleesindustrie bij de ZAM, de Zeebrugge Abattoir Maritime. Julien vond er zijn gading en verwierf als jonge knaap zijn plaats aan de vleesmolen. Zijn jonge leeftijd was blijkbaar voldoende om hem en een lotgenoot als enige geen opslag te gunnen, een gegeven dat Julien onaanvaardbaar vond en hem voor een periode van 5 jaar naar het Belgische leger dreef. Eénmaal terug van zijn Duits militair avontuur deed hij het seizoen bij Vanhecke, werkte hij als schilder-behanger bij zijn pa en zette hij met extra’s in de Beurze zijn eerste stappen in de horeca. Deze stappen gingen blijkbaar niet onopgemerkt voorbij want hij werd er weggehaald door de uitbaters van restaurant de Réjane op de Zeedijk om uiteindelijk in gasthof de Siphon van de familie Callewaert in Oostkerke terecht te komen. Hij maakte er 35 jaar lang loyaal de dienst uit en groeide uit tot een graag geziene zaalchef. Op hun jaarlijkse reizen naar o.a. Duitsland, Oostenrijk of Zwitserland kon men er donder op zeggen dat ze in een baanrestaurant of op een bergpad plots een klant hoorden zeggen ‘dag Juultje’. Vanaf 1997 ging Julien op pensioen, ware het niet dat hij nog af en toe extra’s deed in brasserie de Postillon in de Lippenslaan, op een boogscheut van waar het als liftboy ooit begon.
Julien heeft heel zijn leven veel en graag gesport (o.a. judo, voetbal, zaalvoetbal, basketbal, tennis, …). Zo was hij vele jaren de linksvoetige drijvende kracht en aanvoerder van mini-voetbalclub en later zaalvoetbalclub Siphon. Ook bij Tennisclub Duinbergen was hij een graag geziene gast, eerst als tennisser, later als kaartspeler eens het racket aan de haak was gehangen. Na zijn professionele loopbaan zette Julien zich nog maximaal in als seingever en medewerker op tal van sportwedstrijden (Zwintriathlon, strandloop, wielerwedstrijden, ...). Hij heeft dat plichtsbewust uitgevoerd tot zijn 80ste en dan bewust afscheid genomen. Ook nu volgt hij nog alles wat met sport te maken heeft op de voet. Zo kent de Engelse Premier League, maar ook de Duitse 2de en 3de voetbalklasse voor hem geen geheimen. Daarnaast is hij een fervent lezer en woordpuzzelaar. In tegenstelling tot Denise, die een echte huismus is, doet Julien niets liever dan onder de mensen te zijn. Zo kan je hem elke woensdag en zaterdag terug vinden op de markt voor een praatje. En als nestor zit hij nog elke woensdagavond met zijn grijze kompanen hun zelfverklaarde ‘jeugdraad’ voor.
Het gemeentebestuur wenst Denise en Juultje samen nog veel gelukkige en gezonde jaren!
