Op donderdagnamiddag 18 september 2025 vierde Marcel Slabbinck zijn 101ste verjaardag in het woonzorgcentrum De Noordhinder in Heist. Schepenen Annie Vandenbussche en Fabienne Maes zetten Marcel in de bloemetjes en wensten hem namens het gemeentebestuur en het koninklijk paleis van harte proficiat. (foto’s Flor Stein)
Marcel zag het levenslicht in Knokke op 18 september 1924. Hij is de trotse vader van 5 kinderen, 9 kleinkinderen en (voorlopig) 13 achterkleinkinderen. Zijn grootouders, de ouders van zijn vader, woonden in een klein huisje aan de rand van het Koningsbos, met 16 kinderen onder 1 dak. Zijn ouders Frans Slabbinck, metselaar van beroep, en Martha Slosse woonden in de De Klerckstraat vlakbij de groentemarkt. Hij had 1 broer Joseph en 2 zussen Madeleine en Monique.
In 1940, tijdens de bezetting, werkte hij voor aannemer Decuypere. Ze moesten onder andere barakken bouwen voor de Duitsers en zo ontsnapte hij aan de deportatie. Met Kamiel Landschoot en andere leden van het Verzet heeft hij als weerstander gevaarlijke opdrachten uitgevoerd. Marcel is de allerlaatste Knokke-Heistse verzetsstrijder die nog in leven is. Van 1946 tot 1947 deed hij zijn legerdienst. Na 1 maand opleiding vervulde hij verder zijn legerplicht in het Duitse Sylt, een eiland dichtbij Denemarken.
Zijn ouders wilden dat hij nadien bij de politie ging. Een zekere job! Zelf had Marcel een passie voor hout. Eigenlijk wou hij timmerman worden… Hij werkte 34 jaar bij de politie in Knokke (1950-1984). Eerst aangewezen inspecteur was zijn laatste functie. Hij behaalde na vele examens en bijscholing het brevet van officier. Hij behaalde ook het diploma van master in de criminologie. Daarvoor moest hij vaak naar Brussel met de trein. Heel zijn leven heeft hij keihard en veel gewerkt!
Hij leerde Maria Cools, zijn echtgenote, kennen in café Middelburg in de Lippenslaan. Maria werkte daar. Hun eerste film was “Voor wie de doodsklok luidt” in cinema de Monty recht tegenover café Middelburg. Later ging Maria werken als serveuse bij Marie-Siska. Op 21 april 1951 trouwden ze in de Heilig Hartkerk. Ze betaalden het huwelijksfeest helemaal zelf: kostuum, taxi, flessen aperitief en een grote rosbief. De huwelijksreis ging naar Antwerpen voor drie dagen.
Ze waren conciërge in de villa’s “Mas de Flandres” en “Roemah Pasir” in de Prins Karellaan. Beide villa’s waren eigendom van Edgar Lippens. Dochters Christine en Carine en zoon Marc werden daar geboren. In 1956 kochten ze grond in de Magere Schorre en bouwden er een mooie villa. Marcel bouwde een heel deel zelf samen met zijn vader Frans en vrienden. In het begin verhuurden ze het huis het hele jaar door, later enkel juli en augustus. Het gezin woonde dan in de kelder.
Marcel en Maria gingen wel eens op vakantie met de CM naar Disentis en Leysin, Marcel ging er om te skiën, Maria om te wandelen. Ze bezochten ook regelmatig de broers en zussen van Maria in Frankrijk: Parijs en de Charente. Verder was Marcel heel erg geëngageerd in het KTKH, hij was er 40 jaar acteur en ruim 20 jaar scènebouwer. Hij was immers een getalenteerd schrijnwerker. In zijn “boeie “in Westkapelle maakte hij zijn eigen massief eiken meubels en ging veel klussen bij vrienden en kennissen. Ook zijn kinderen konden op hem rekenen bij de verbouwingen van hun huizen …. Een handy man! Verder verbouwde Marcel groentjes in zijn moestuin. Op zondagmorgen ging hij vaak naar de mis in het Zoutekerkje en hij fietste ook graag naar het ‘kapelletje’ in de Graaf Jansdijk in de wijk ‘het Kalf’.
In april 2011 vierde het koppel hun 60-jarig huwelijk in het Retranchement. Een tuin- en familiefeest om nooit meer te vergeten. Maria overleed spijtig genoeg op 19 april 2018. Nu verblijft Marcel sinds 2020 (temidden coronatijd), graag in Noordhinder op de 3de verdieping. Hij is graag gezien en bekend om zijn grote eetlust!